Semenggoh Wildlife Centre en Kuching

Vanochtend zijn we om 8:00 uur vertrokken naar Semenggoh Wildlife Centre. Hier hebben ze een groep geredde orang-oetans samengebracht: 7 mannetjes en 4 vrouwtjes zijn uitgegroeid tot een groep van 26 orang-oetans. Ze zijn vrij om te gaan waar ze willen en leven als wilde orang-oetans. Door ze dagelijks te voeren zijn ze in dit gebied gebleven en hebben ze een eigen territorium opgebouwd. Hoewel er dagelijks voer klaar gelegd wordt, is het afhankelijk van de hoeveelheid fruit die ze in het bos vinden of ze naar de voerplaats komen. Afgelopen 2 dagen zijn er geen orang-oetans naar de voer plaats gekomen, maar wij hebben geluk: een moeder(Seduku 46 jaar) en zoon(Ganya 8 jaar) komen op het eten af. In eerste instantie zie je alleen wat boom toppen hen en weer gaan. Vervolgens zie je de orang-oetans zonder veel moeite in de bomen bewegen. De vraag is nu wie naar wie kijkt. Ze eten wat fruit en eieren. Maar waarom zou je de bananen stuk voor stuk gaan halen als je ook heel de schaal mee in de boom kunt nemen. De gids heeft Richard en mij afgezet bij the Waterfront in Kuching. We hebben daar weer de toerist uitgehangen: vele gebouwen op de foto vastgelegd. We zijn met een omweg terug gelopen naar het hotel omdat we het nog niet warm genoeg hadden (eigenlijk hadden we gewoon de verkeerde afslag genomen). We hebben lekker gezwommen om af te koelen. Om 16:00 zijn we vertrokken om een excursie naar de mangrove te doen maar onze gids vertelde al dat we even het weer af moesten wachten. Er waren gitzwarte wolken en het waaide hard. Uiteindelijk is de tour helaas niet door gegaan. Morgen gaan we een nieuwe poging wagen. Door de regen is het inmiddels wat afgekoeld. Het is geen 35 maar 28 graden en we hebben het zelfs een beetje fris. Het moet niet gekker worden.